چرا به واريس پا مبتلا مي شويم؟

واريس، خطوط بنفش رنگ يا برجستگي هاي طنابي شکل است که در پي نارسايي وريدها يا همان سياهرگ هاي سطحي اندام تحتاني ايجاد مي شود. منظور از نارسايي وريدي آن است که بازگشت خون اندام به سمت قلب به درستي انجام نمي شود.

در وريدهاي پا، دريچه هاي لانه کبوتري اي وجود دارد که عملکردش به گونه اي است که با هر انقباض، مقداري خون را به دريچه بالايي پمپاژ مي کند و در آنجا منتظر انقباض بعدي مي ماند. اگر در اثر عوامل مستعدکننده، دريچه هاي لانه کبوتري تخريب شوند و خون در وريد باقي بماند، واريس رخ مي دهد. در اين حالت قطر وريد افزايش مي يابد و باعث اختلال بيشتر کار دريچه ها مي شود. در پي اين اتفاق، طي ماه ها و حتي سال ها فرد با احساس سنگيني در پا مواجه خواهد شد. با گذشت زمان، وريدهاي سطحي به شکل طناب هاي کوتاه نازک روي ساق يا ران پا نمايان مي شوند. واريس هاي شديد ممکن است به عوارضي همچون ورم پا، تخريب پوست و حتي ايجاد زخم در اندام منجر شوند.

افزايش سن، وراثت، ايستادن يا نشستن هاي طولاني روي صندلي، استعمال دخانيات، ضربه به پا در اثر تصادف يا شکستگي ، مصرف قرص هاي ضدبارداري يا وجود لخته در وريدهاي عمقي پا به هر دليل، از عوامل موثر در بروز واريس هستند.

بروز واريس در زنان بيش از مردان است زيرا هورمون هايي که با غلظت بالا در بدن آنها وجود دارد، تا حدي شل کننده ديواره عروق هستند. در دوران بارداري هم به دليل تغييرات هورموني و فشاري که در لگن به وريدها وارد مي شود، احتمال بروز واريس وجود دارد.

در موارد خفيف واريس، شخص فقط در اندام تحتاني احساس سنگيني مي کند. در اين شرايط فرد مبتلا بايد از ايستادن يا نشستن طولاني مدت اجتناب کند و هنگام نشستن پاهايش را روي بلندي قرار دهد و به تناوب جاي 2 پا را عوض کند. شب ها هم هنگام خواب بايد پاها بالاتر از سطح بدن قرار بگيرند.

در واريس پيشرفته استفاده از جوراب واريس توصيه مي شود. معمولا علايم با پوشيدن جوراب، تخفيف مي يابد و بيش از اين اقدامي لازم نيست. البته جوراب هاي واريس انواع و جنس هاي مختلفي دارند. برخي از جوراب هاي نامرغوب ممکن است باعث خارش و آسيب به پوست شوند.

اگر جوراب صحيح طراحي نشده باشد، فشاري که بر اندام وارد مي کند، ممکن است باعث بهبود واريس نشود يا حتي آن را تشديد کند. جوراب هاي واريس با فشاري که وارد مي کنند به عضلات پا کمک مي کنند خون را تخليه کنند. استفاده از درمان هاي دارويي که با بازسازي جدار عروق آسيب ديده، منجر به بهبودي واريس مي شود در گروهي از بيماران توصيه مي گردد. در موارد نادر براي درمان واريس، به جراحي يا ليزر نياز است. اين روش ها معمولا فقط در واريس هاي شديد و عارضه دار توصيه مي شوند.