افسردگي پس از زايمان را با راحت ترين روش ها درمان کنيد

افسردگي پس از زايمان

تولد يک نوزاد مي تواند زمينه ساز شکل گيري مجموعه اي از احساسات قدرتمند، از هيجان و شادي تا ترس و اضطراب در مادر شود. اما تولد نوزاد مي تواند به حالتي منجر شود که شايد انتظارش را نداشته باشيد و آن چيزي نيست جز افسردگي.

نشانه‌هاي اصلي ابتلا به افسردگي پس از زايمان
احساس غم و اندوه در مادر مبتلا به افسردگي پس از زايمان مي تواند چنان قدرتمند باشد که در توانايي وي براي مراقبت از خود يا خانواده‌اش اختلال ايجاد کند.

تولد نوزاد رويدادي در زندگي يک بانو محسوب مي شود که اغلب با يک احساس شادي و خوشي فراوان همراه است. جان بخشيدن به موجودي جديد و ارزشمند مي تواند انسان را به وجود آورد. اين شادي با وجود تمام دشواري ها و چالش هايي که ممکن است پيش و پس از تولد وجود داشته باشند، احتمالا در طول زندگي مادر باقي مي ماند.

اما همان گونه که اشاره شد، عوارضي پيش و پس از تولد نوزاد ممکن است شکل بگيرند. اين عوارض مي توانند فوق العاده دشوار، گيج کننده، خسته کننده و حتي خطرناک باشند. دشواري ها در طول بارداري و پس از زايمان مي توانند به قيمت سلامت جسماني و رواني مادر تمام شوند و گاهي اوقات به سطحي بسيار ناسالم برسند.

برخي از مادران ممکن است  احساس افسردگي پس از زايمان (PPD) را تجربه کنند که در اين مطلب بيشتر به آن مي پردازيم. به طور ويژه، بر نشانه هايي که از ابتلاي مادر به اين شرايط حکايت دارند، متمرکز مي شويم. در ادامه با چهار نشانه اصلي افسردگي پس از زايمان بيشتر آشنا مي شويم.

تفاوت بين افسردگي پس از زايمان و گرفتگي خلق
گرفتگي خلق ناشي از تولد نوزاد (Baby Blues) اصلاحي عمومي است که براي تشريح احساسات نگراني، ناخشنودي و خستگي که بسياري از بانوان پس از تولد نوزاد تجربه مي کنند، استفاده مي شود. بنابر ارزيابي موسسه ملي سلامت رواني آمريکا، 80 درصد مادران گرفتگي خلق را تجربه مي کنند. احساساتي که در اين شرايط تجربه مي شوند، خفيف هستند و به طور کلي پس از يک يا دو هفته از بين مي روند.

افسردگي پس از زايمان نيز موجب بروز اين احساسات مي شود، اما درجه اي که افراد مبتلا به اين شرايط تجربه مي کنند بسيار بيشتر است. همچنين، نشانه هاي ديگري نيز اغلب پديدار مي شوند.

بايد به اين نکته توجه داشته که افسردگي پس از زايمان به عنوان يک بيماري رواني و پزشکي در نظر گرفته مي شود و اگرچه شيوع آن کمتر از گرفتگي خلق است، اما شايع‌تر از آن چيزي است که ممکن است فکر کنيد.

بنابر گزارش مراکز کنترل و پيشگيري از بيماري آمريکا، 11 تا 20 درصد از بانواني که در هر سال بچه‌دار مي شوند، نشانه هاي افسردگي پس از زايمان را تجربه مي کنند. با در نظر گرفتن ميانگين 15 درصد، اين تعداد تنها در آمريکا برابر با حدود 600 هزار مورد افسردگي پس از زايمان است.

اضطراب يکي از نشانه هاي اصلي افراد مبتلا به افسردگي پس از زايمان است

 
چهار نشانه اصلي افسردگي پس از زايمان شامل موارد زير مي شوند
ناتواني يا عدم تمايل به تصميم گيري
اضطراب يکي از نشانه هاي اصلي افراد مبتلا به افسردگي پس از زايمان است و اغلب از شدت بالايي برخوردار است. براي بانواني که نخستين فرزند خود را به دنيا آورده اند، اين اضطراب مي تواند ناتوان کننده به نظر برسد و هر گونه تصميم گيري را براي آنها دشوار سازد.

اما تصميم گيري براي افراد مبتلا به افسردگي پس از زايمان اغلب شامل ترس نيز مي شود. بانوي مبتلا به افسردگي پس از زايمان تا پيش از اين در انتخاب هاي خود با دشواري مواجه بوده، اما زماني که موقع تصميم گيري درباره چيزي مرتبط با مراقبت از نوزاد (به عنوان مثال، تغذيه) مي رسد، يک احساس ترس مي تواند همه چيز را تحت تاثير قرار دهد. بيشتر مواقع احساس ترس از انجام کاري اشتباه در اين بانوان شکل مي گيرد.

گريه يا طغيان هاي احساسي
هر فردي که افسردگي را تجربه کرده باشد با يورش ناگهاني احساسات منفي آشنا است. احساسات افسرده کننده در بانوان مبتلا به افسردگي پس از زايمان از شدت بيشتري برخوردار مي شوند و از اين رو، آثار آنها را تشديد مي کند.

افسردگي شديد به طور قابل توجهي ساختار شيميايي مغز از جمله ترشح سروتونين - يک انتقال دهنده عصبي مسئول تثبيت خلق و خو - را تغيير مي دهد. براي مادران مبتلا به افسردگي پس از زايمان اين تغيير شيميايي در مغز - همراه با استرس اجتناب ناپذير که مادر شدن در پي دارد - مي تواند به هجوم احساسات طاقت فرسا منجر شود. اين شرايط مي تواند به گريه هاي شديد، خشم، طغيان هاي کلامي و ديگر رفتارهاي نامنظم منجر شود.

خسته، اما ناتوان در به خواب رفتن
بانوي که به تازگي مادر شده است، اغلب از خواب کافي برخوردار نيست. تغذيه و مراقبت از نوزاد در طول شب يکي از روال هاي رايج است. در بيشتر شرايط، هنگامي که نوزاد خواب است مادر کمبود خواب را با به خواب رفتن جبران مي کند.

با اين وجود، با توجه به دلايل بي شمار، مادران مبتلا به افسردگي پس از زايمان اغلب ناتواني در به خواب رفتن را گزارش مي کنند که اين شرايط به نام بي خوابي شناخته مي شود.

هنگامي که مادر سرانجام به خواب مي رود نيز کيفيت خواب اغلب ضعيف است. اين چرخه ناسالم هرچه بيشتر مشکلات و عوارض موقعيتي که به خودي خود پيچيده است را شدت مي بخشد.

افکار آسيب رساندن به خود يا نوزاد
اگرچه اين نشانه احتمالا يک محصول جانبي از فعاليت غير عادي مغز است، اما به واسطه استرس و اضطراب شديد بدتر مي شود و از نظر متخصصان پزشکي شرايطي جدي در نظر گرفته مي شود. متاسفانه، بسياري از بيماران مبتلا به افسردگي پس از زايمان از اين که در پي کسب راهنمايي براي مقابله با اين افکار باشند، احساس خجالت و شرمندگي مي کنند.

اما روانپزشکان و پزشکان بر اين مساله تاکيد دارند که دريافت کمک هيچ گونه شرمندگي ندارد. در حقيقت، بسياري از مادراني که کمک دريافت مي کنند به اين مساله اشاره دارند که طرح درمان مي تواند به پشت سر گذاشتن اين دوران دشوار کمک کند.

درمان افسردگي پس از زايمان
خوشبختانه، روش هاي مختلفي براي درمان افسردگي پس از زايمان وجود دارند. رايج‌ترين گزينه درماني شامل گفتار درماني، مشاوره، مصرف دارو، يا ترکيبي از هر سه است.

افسردگي پس از زايمان به طور کلي طي شش ماه با دنبال کردن درمان مناسب برطرف مي شود. همانند ديگر بيماري هاي رواني، ادامه درمان براي مدت زمان تجويز شده حتي در صورتي که احساس بهتري داريد، ضروري است.

مردمان